“Wil je nog schroefjes kopen?” Vanuit mijn broodtrommel keek ik op, regelrecht in de moedeloze ogen van een vertegenwoordiger in ijzerwaren. Hij plofte met een zucht neer op de harde, houten stoel in de bouwkeet. Zelden heb ik schouders zo laag zien hangen. “Koffie?” vroeg de uitvoerder als blijk van mededogen. Het is alweer 25 jaar geleden. En ja, ook …
“Kom maar, hup, hup!” Ietwat drammerig en lichtelijk ongeduldig probeerde ik het paard met mijn ogen in beweging te krijgen. Quasi zelfverzekerd liep ik weg van het edele dier. Na enkele stappen keek ik achterom… Terwijl het de bedoeling was om het paard te laten volgen, stond hij (het was zonder twijfel een hengst) nog op exact dezelfde plek. Zijn …
“Hey buurman, nieuw speeltje?” Hij zag zichzelf niet als materialist, maar stiekem genoot hij toch wel een beetje van de aandacht. De auto, het moderne paard, of in zijn geval de 500 moderne paardenkrachten… “Ja, mooi hè. Maar hij is niet van mij hoor… van de baas hè.” zei hij met enige valse bescheidenheid. Zelfs al zie je het zelf …
15 minutes catch up call – afzender: mijn manager. Toen deze invite tijdens het ontbijt op mijn telefoon verscheen bekroop mij een onbehagelijk gevoel. Mijn vrouw (nuchter als ze is) zei het gelijk: “jij kunt je spullen pakken!” Hoewel het in de lucht hing, kwam het toch onverwacht. De klik met mijn manager was er niet. Reorganisatie volgende op reorganisatie. …
